Vormen van communicatie
Welkom soldaat!
Voordat je aan het avontuur kunt beginnen wil ik je eerst informeren over welke vormen van communicatie wij hier in de oorlog hebben gebruikt. De meeste vormen van communicatie zullen je waarschijnlijk wel bekend voorkomen!
De telefoon
Tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 bestond de telefoon al. Wat de telefoon uit die tijd echter nog niet had was een draadloze telefoonverbinding. Dit hield in dat er door de hele wereld misschien wel miljoenen telefoonlijnen bestonden. In de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog hadden ze ook telefoons. Wat dus alleen een beetje onhandig was, was dat de telefoonlijnen dwars door de loopgraven heen lagen. Die telefoonlijnen waren nodig anders kon je in die tijd niet bellen! Vaak gingen deze telefoonlijnen kapot omdat van tijd tot tijd een klunzige soldaat over zo'n lijn heen zou struikelen. Het is een snelle en makkelijke communicatievorm, alleen niet zo handig!
De radio
De radio was in de eerste wereldoorlog ook een veel gebruikt communicatie-apparaat. Het voordeel van de radio was dat deze in tegenstelling tot de telefoon uit die tijd, draadloos was. De radio kon gemakkelijk via een draadloze verbinding radio- berichten ontvangen en uitzenden. Het nadeel van de radio was dat deze nog vrij onontwikkeld en daarom vaak nog erg groot en erg zwaar was. Om die reden waren er vaak geen radio's in de loopgraven, ze bevonden zich eerder op boten.
Duiven en honden
Zojuist hebben we twee communicatievormen besproken die jullie waarschijnlijk al kenden. Toen deze communicatie vormen in de loopgraven niet zo goed bleken te werken moest het leger met nieuwe ideeën komen.
De oplossing was: het gebruik van dieren. En niet zomaar dieren, maar duiven en honden!
Een duif werd al eeuwenlang gebruikt als postbezorger, duiven zijn snel, stressbestendig en weten ten aller tijde terug naar huis te keren, waar ze ook zijn. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in de loopgraven berichtjes om de duiven hun poot gewikkeld. Vervolgens werd de duif los gelaten en vloog deze naar zijn of haar bestemming.
Honden werden om diezelfde reden gebruikt, ze konden weliswaar niet vliegen maar waren erg snel. Stressbestendig en wisten met de juiste training altijd de juiste bestemming te vinden.
Ga snel verder naar de voertuigen!
Voordat je aan het avontuur kunt beginnen wil ik je eerst informeren over welke vormen van communicatie wij hier in de oorlog hebben gebruikt. De meeste vormen van communicatie zullen je waarschijnlijk wel bekend voorkomen!
De telefoon
Tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 bestond de telefoon al. Wat de telefoon uit die tijd echter nog niet had was een draadloze telefoonverbinding. Dit hield in dat er door de hele wereld misschien wel miljoenen telefoonlijnen bestonden. In de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog hadden ze ook telefoons. Wat dus alleen een beetje onhandig was, was dat de telefoonlijnen dwars door de loopgraven heen lagen. Die telefoonlijnen waren nodig anders kon je in die tijd niet bellen! Vaak gingen deze telefoonlijnen kapot omdat van tijd tot tijd een klunzige soldaat over zo'n lijn heen zou struikelen. Het is een snelle en makkelijke communicatievorm, alleen niet zo handig!
De radio
De radio was in de eerste wereldoorlog ook een veel gebruikt communicatie-apparaat. Het voordeel van de radio was dat deze in tegenstelling tot de telefoon uit die tijd, draadloos was. De radio kon gemakkelijk via een draadloze verbinding radio- berichten ontvangen en uitzenden. Het nadeel van de radio was dat deze nog vrij onontwikkeld en daarom vaak nog erg groot en erg zwaar was. Om die reden waren er vaak geen radio's in de loopgraven, ze bevonden zich eerder op boten.
Duiven en honden
Zojuist hebben we twee communicatievormen besproken die jullie waarschijnlijk al kenden. Toen deze communicatie vormen in de loopgraven niet zo goed bleken te werken moest het leger met nieuwe ideeën komen.
De oplossing was: het gebruik van dieren. En niet zomaar dieren, maar duiven en honden!
Een duif werd al eeuwenlang gebruikt als postbezorger, duiven zijn snel, stressbestendig en weten ten aller tijde terug naar huis te keren, waar ze ook zijn. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in de loopgraven berichtjes om de duiven hun poot gewikkeld. Vervolgens werd de duif los gelaten en vloog deze naar zijn of haar bestemming.
Honden werden om diezelfde reden gebruikt, ze konden weliswaar niet vliegen maar waren erg snel. Stressbestendig en wisten met de juiste training altijd de juiste bestemming te vinden.
Ga snel verder naar de voertuigen!